A wiesz, że ja mam bardzo podobnie. Robię się coraz bardziej wybredna i coraz trudniej mnie zadowolić. Tyczy się to zarówno książek, jak i filmów. Może teraz bardziej idę na ilość niż jakość? Eeee, nie wiem, ale też mnie to odrobinę niepokoi.

a mnie się "Trzeci znak" podobał...może faktycznie to przejściowe? A może znudziłaś się kryminałem?
Ja akurat podejrzewam, że zawsze będę wierna temu gatunkowi, ale...różnie to bywa;)

Zosik, z filmami rzeczywiście też mam podobnie. Cieszy mnie to, że nie jestem sama w tym cierpieniu;))

Chiaro, gdyby kryminał mi się znudził to bym cierpiała. Bardzo lubię te opowieści (nie jestem pewna jakiego czasu mam uzywać? przeszłego? buuu...) ale prawda jest taka, że ostatnia powieść, która mi się podobała to "Spirala śmierci" Lehtolainen. A czytałam to w sierpniu 2007. Sporo książek od tego czasu przewinęło mi się przez ręce, ale to były nieudane wybory.
Zobaczę, czy Rankin mi pomoże odczarować tę sytuację...

"Trzeci znak" - stąd moje zdziwienie. Byłam pewna, że mnie wciągnie. Ale przeczytałam dopiero kilkanaście stron. Może za szybko zaczęłam marudzić?

Mam podobnie...
Raz że ochota na kryminały przeszła a dwa to tylko dobre książki kryminalne mogę czytać.


Jedynie: Mankell, Camilleri, Donna Leon to tak.
Również Chandler itd. ale ostatnio zmniejszona ochota.

Ja spróbuję jeszcze poczytać ten "Trzeci znak", a jak nic to nie da, to wypożyczę ostatniego Rankina. On zazwyczaj baaardzo mi się podobał! Camilleriego coś czytałam, ale nie pamiętam co to było. Wrażenia zostawił pozytywne. Już wiem, to był "Złodziej kanapek."

Hej!
Ja miewam różne fazy, po czym czuję przesyt i zmnieniam gatunek, tematykę. Na dłuższy czas odeszłam od fantastyki, teraz do niej wracam. Mam ochotę na różne rzeczy, ale zupełnie mnie nie ciągnie do tzw. literatury kobiecej. Harlequinów nie tykam, ale i obyczajowe powieści o miłości, małżeństwie, zdradach, rozwodach, życiu rodzinnym itd. obchodzę z daleka.
Co do kryminałów, to trochę mi się przejadły, bo większość jest nijaka i nic mi po nich nie zostaje w pamięci. Muszę sobie zapamiętać nazwisko Rankin (nie znam) i sprawdzić, czy mają w bibliotece. Donny Leon, niestety, nie mają, a ciekawa jestem, czy by mi pasowała.
Pozdrawiam.

Bruixa, ja miałam podobnie z tymi obyczajówkami. I to dobrych kilka lat: wydawało mi się , że to tylko strata czasu. A teraz sprawnie napisaną opowieścią o miłości, rodzinie itd nie pogardzę.Czasami mnie wręcz do nich ciągnie :)

A Leon i Rankin są świetni. Z tym, że Leon, moim zdaniem jest zdecydowanie bardziej oryginalna. Bo gdzie dzisiaj znajdziesz detektywa z uporządkowanym życiem rodzinnym? Kochającym żonę i dzieci z wzajemnością? A do tego opisy włoskiego jedzenia i wina ... mniam!
Rankin tez jest mniam, ale jego bohater to taki typowy współczesny "facet po przejściach". Spotkasz takich wielu w dzisiejszych kryminałach, ale moim zdaniem Rebus jest jedną z lepiej napisanych postaci tego typu. Lubię go :)