Trafiłam w bibliotece na nową powieść Yrsy. I zgodnie z zapowiedzią postanowiłam ją przeczytać, mimo, że pierwsza opowieść o Thorze mnie nie zachwyciła. Tym razem podobało mi się bardziej.

Zaczyna się bardzo mrocznie: kilkuletnia dziewczynka zostaje zamordowana w wyjątkowo okrutny sposób. Czytelnik nie zna tożsamości kata ani ofiary. Wiemy tylko, że jest zima i trwa II wojna światowa.

Gdy autorka przenosi akcję do czasów współczesnych stosuje ten sam sposób organizacji tekstu, co poprzednio. Akcja podzielona jest bowiem na kolejne dni tygodnia, w czasie których główni bohaterowie zmagają się z zagadką czy raczej zagadkami.
Thora wyjeżdża do hotelu oferującego atrakcje w stylu new age, gdyż właściciel tego przybytku prosi prawniczkę o wyjaśnienie sprawy z "ukrytą wadą" posiadłości, czyli ... siejącym niepokój duchem dziewczynki, który nawiedza hotel. Gdy kobieta jest na miejscu okazuje się, że problemem gospodarza staje się nie tylko duch ale i dwa morderstwa, o popełnienie których policja oskarża Jonasa.
Kolejny raz Thora zostaje zmuszona do przeprowadzenia własnego śledztwa i podobnie jak w "Trzecim znaku" towarzyszy jej przyjaciel z Niemiec.

Dlaczego tym razem podobało mi się bardziej? Po pierwsze fabuła wciąga od pierwszej strony, po drugie umiejętnie połączono wątki spirytualistyczne z mroźną rzeczywistością Islandii :) Rozwiązanie wszystkich zagadek prowadzi do przeszłości, mimo iż minęło już 60 lat od czasów, gdy ktoś popełnił zbrodnię. Reakcje ludzi w tej sytuacji były różne: niektórzy chcieli zapomnieć o przeszłości a jeszcze bardziej im zależało, by inni jej nie poznali. Byli jednak i tacy, którzy walczyli o wyjawienie prawdy, choćby nie wiem jak ta była okrutna dla żyjących.